Trwają Olsztyńskie Spotkania Teatralne

23 marca, Duża Scena

Teatr Roma - Warzawa

ZABAWKI PANA BOGA

Poetka i pisarz. Dalecy i bliscy, obecni w swoich myślach i w listach. I kompozytor - Wielki Nieobecny. „Zabawki Pana Boga” to przedstawienie o nieobecności tak bliskiej, że aż namacalnej. Poetka to Agnieszka Osiecka. Pisarz to Marek Hłasko. Ten trzeci zaś - Krzysztof Komeda - powraca we wspomnieniach i wypełnia je ogromem talentu i prostotą człowieczeństwa. Genialny i skromny. Wielki i cichy, małomówny. Osiecka i Hłasko korespondują intensywnie na przestrzeni wielu lat. Ona, głównie z Polski, chociaż spotykają się przelotnie w Kalifornii. Jego nosi już po całym świecie tęskni, jednak nie wraca, buntuje się, ale żałuje oddalenia. Skazani na siebie w sposób nieomal organiczny, poszukują kontaktu prawdziwego i dlatego do siebie piszą. Padają więc w spektaklu słowa ważne, a łączy je muzyka Komedy i piosenki Osieckiej. Usłyszymy m.in. „Nim wstanie dzień”, „Ja nie chcę spać”, jak również późniejsze utwory dojrzałej już poetki z muzyką Jerzego Satanowskiego i Seweryna Krajewskiego. „Zabawki Pana Boga” (fraza z „Kolędy z pretensjami” Osieckiej) to poetycki zapis stanu świadomości całego pokolenia, które - doskonale wiedząc, jak bardzo jest niepowtarzalne - nawet nie przeczuwało, jakie okaże się ważne.

Początek: godz. 17.30

KRÓL KIER ZNÓW NA WYLOCIE

na motywach powieści Hanny Krall

Głównym wątkiem spektaklu jest historia młodej Żydówki. Tora w czasie II wojny światowej, po ucieczce z Getta, udaje Polkę i Niemkę, by w ten sposób odnaleźć swego męża i wyciągnąć go z obozu koncentracyjnego. Jej miłość staje się wstrząsającym „sposobem” na przetrwanie. Koleje życia bohaterki to historia jej „nie - obecności”, „nie - istnienia”, to los, w którym przestaje być ważne, kim ona sama jest. Liczy się tylko ten, komu pragnie pomóc i w tym celu gotowa jest zrobić wszystko. Wydaje się, że przestaje obowiązywać ją moralność, że nie ma tam miejsca na Boga, że w obliczu sytuacji przerastających ludzką wyobraźnię, konwencjonalne wartości stają się czymś abstrakcyjnym. W spektaklu widz powinien odnieść wrażenie, że jest to historia opowiadana współcześnie, na jego oczach; że czas nie płynie tutaj linearnie, że dzisiaj jest tylko kolejnym ogniwem w bardzo długim i starym kontinuum. Nie chodzi nam o zrobienie dokumentalnej rekonstrukcji czy też o zbudowanie mitu ofiary, lecz o to, by ukazać ponadczasową moc ludzkiego oddania i miłości.

23.03. (wtorek), godz. 20.00 - Scena Kameralna, Cena biletu : 35 zł