Stan badań dotyczących płci społeczno-kulturowej w kontekście funkcjonowania wyższej edukacji w Polsce, jak również kwestie dotyczące (nie)równości szans zawodowych kobiet i mężczyzn pracujących na polskich uniwersytetach. Takie zagadnienia były tematem ogólnopolskiej konferencji naukowej (6 września) zorganizowanej przez Katedrę Pedagogiki Społecznej oraz Katedrę Dydaktyki i Historii Wychowania Wydziału Nauk Społecznych UWM.
W konferencji wzięli udział przedstawiciele (ki) ośrodków
akademickich z Warszawy, Krakowa, Gdańska, Białegostoku, Torunia, Lublina i
Olsztyna, a także dr Andrzej Kurkiewicz, reprezentujący Ministerstwo Nauki i
Szkolnictwa Wyższego. Obradujący przedstawili ponad dwadzieścia wystąpień, których
tematyka koncentrowała się wokół sytuacji kobiet i mężczyzn
w polskim
szkolnictwie wyższym, na wszystkich jego poziomach.
Poruszali między innymi
problem barier awansu zawodowego
i uczestnictwa kobiet w gremiach decyzyjnych
funkcjonujących
w systemie szkolnictwa wyższego, oraz zaproponowali rozwiązania
w planowanej reformie szkolnictwa wyższego. Nie zabrakło dyskusji wokół kwestii
związanych z przeszkodami natury mentalnej
i organizacyjnej, jakie stają przed
osobami chcącymi prowadzić
w strukturach uniwersytetu badania genderowe
(dotyczące płci kulturowej).
Uczestnicy konferencji omawiali także temat często
zapomnianej
i przemilczanej roli kobiet w historii uniwersytetów. Pojawiły się
zagadnienia związane bezpośrednio z dydaktyką: jak uczyć gender?, jak też
zagadnienia z zakresu patologii społecznych, do których należy coraz
powszechniejsze zjawisko prostytucji na uczelniach wyższych. Dyskusji poddano
również problem braku żeńskich odpowiedników dla nazw zawodów, czy stanowisk
piastowanych na uczelniach przez kobiety („rektorka", „adiunktka").
Zgromadzeni zastanawiali się nad realnością równości płci na uczelniach wyższych w przyszłości. Poszukiwali również odpowiedzi na pytanie: czy mężczyźni naukowcy również odczuwają skutki stereotypów płciowych? Wnioski są jednoznaczne - mężczyźni mają ułatwioną drogę na szczyty w hierarchii uniwersyteckiej, natomiast negatywne skutki stereotypizacji dotykają ich w sferze prywatnej, domowej, uważanej powszechnie za domenę kobiet. Rozważania wokół tego tematu doprowadziły do konkluzji, iż uwarunkowania pracy naukowej przyczyniają się często do rozpadu związków uczuciowych.
Podjęto także próby usystematyzowania rodzajów barier, jakie
napotykają kobiety w pracy naukowej. Jak się okazało, jednym
z głównych problemów
w tej sferze jest nieumiejętność godzenia życia rodzinnego z zawodowym,
spowodowana w dużej mierze permanentnym kobiecym poczuciem winy.
Do udziału w dyskusji organizatorzy zaprosili pedagożki/pedagogów, socjolożki/socjologów, filozofki/filozofów, historyczki/historyków oraz przedstawicieli innych dyscyplin naukowych, którym bliska jest problematyka gender, a także działaczki/działaczy społecznych.
Udało się odsłonić mechanizmy funkcjonowania polskich
uniwersytetów, które sprawiają, że równość szans kobiet
i mężczyzn wciąż wydaje
się mrzonką. Tematyka znaczenia płci społeczno-kulturowej w środowisku
akademickim i w edukacji
w ogóle,wydaje się wciąż na tyle słabo rozpoznana i
dostrzegana, iż organizatorzy konferencji obiecali dołożyć wszelkich starań,
aby tego typu spotkania były kontynuowane.
źródło: UWM
poleca:
